Xudatın konserv zavodu daha xudatlıların deyil. Onlara bu müəssisədə nə iş verilir, nə də səhmdarlarının pulları ödənilir. Həftəsonu rayonda olarkən söhbətləşdiyimiz bir qrup səhmdar belə deyir.Onların sözlərinə görə, zavod 1970-ci ildə fəaliyyətə başlayıb, tərəvəz istehsalı ilə məşğul olub. Müəssisənin qara günlərinin təməli isə 1998-ci ildə qoyulub.Sovet vaxtı 5000-ə yaxın işçisi, 200 kooperativi, uşaq bağçaları, hektarlarla torpağı olan zavod müstəqillikdən sonra hissə-hissə “əriməyə” başlayıb.Səhmdarlar deyirlər ki, müstəqilliyin ilk vaxtlarında zavodun fəaliyyəti axsamağa başlasa da, 1999-cu ilə qədər müəssisəni birtəhər ayaq üstə saxlamağa nail olublar. Amma bundan artığına da gücləri çatmayıb.İqtisadiyyat Nazirliyinin balansında olan zavodun qapıları bir də 2010-cu ildə açılıb, di gəl xudatlıların üzünə yox...
Belə ki, Naxçıvandan Xudata gələn iş adamı İsmayıl Səfərov zavodu alıb, spirtli içkilər istehsal etməyə başlayıb.
Səhmdarlar deyirlər ki, xeyirli olsun, bir sözümüz yoxdur: “Lakin bu 9 il ərzində ilk növbədə bizimlə hesablaşmaq, səhmdarların haqqını qaytarmaq, kimisinin özünü, kimisinin övladını bu zavodda işlə təmin etmək lazımıydı”.Zavodu alan İ.Səfərov isə 150 səhmdarın nə sözünü eşidib, nə işə götürüb, nə də Xaçmaz Rayon Məhkəməsi səhmdarların qaldırdığı iddia üzrə işə baxıb. Əksinə, kooperativlər, bağçalar belə satılıb. Kəsəsi, zavod müdiri deyib ki, “Xudatda mənəm, Bağdadda kor xəlifə”.
Onun bu arxayınlığını isə Xaçmazın icra başçısı olan həmyerlisi Şəmsəddin Xanbabayevin himayədarlığı ilə izah edirlər.
Deyilir ki, İH başçısı iş adamının arxasında dayanıb və səhmdarların şikayətini sayan yoxdur. Əvəzində isə zavoda əksəriyyəti şimal bölgəsindən olmayanlar, qeyri-xudatlılar işə götürülür.Səhmdarlar deyirlər ki, İ.Səfərov xudatlıları zavodda işə götürməklə, rayonda işsizlik problemini müəyyən dərəcədə həll etməklə prezidentə böyük yaxşılıq etmiş olardı: “O vaxt Cəlilabaddan olan bir iş adamı - Şamil müəllimin əli ilə avadanlıq alıb zavoda gətirdilər. Buna görə 3 milyon yarım vəsait xərclənmişdi. Sonra onunla arasında nə oldusa, Şamil müəllim uzaqlaşdı. 2010-cu ildə iclas keçirildi, İsmayıl müəllim bütün idarəçiliyi əlinə cəmlədi, zavodun darvazalarını bağladı, bir adamı içəri buraxmadı. Nəinki biz səhmdarlara, heç yerli adamlara da iş vermədi", - deyə səhmdar Qalib Salmanov bizimlə söhbətində bildirir.

Onunla həyat yoldaşı zavodda səhmdardırlar və deyir ki, zavoda işçilər başqa bölgələrdən gətirilir: “Amma bizə iş verilmir, qoyduğumuz depozitlər var, pullarımız qaytarılmır. Burada işləyən 150, işləməyənlərlə birlikdə 500-ə yaxın səhmdar var. Əlavə olaraq, 58 hektar yarım torpağımız olub, rəhmətlik Qüdrətdən sonra mən müdirlik eləmişəm. İş olmayanda camaat həmin torpaqda tərəvəz əkirdi, gətirib zavodda istehsal edirdik. Bu adam isə həmin torpağı 200 minə satıb. Xaçmaz-Xudatda hegemonluq edən icra başçısı Şəmsəddin Xanbabayev də onun arxasındadır. Xaçmaz prokurorluğuna müraciət eləmişik. Müraciətdə səhmdarların hüquqlarının pozulduğunu bildirmişik. Cavab gəlib ki, məktubunuz dəftərxanaya alındı. Vəssalam. 2012-ci ildə Xaçmazın məhkəməsinə müraciət eləmişik. Yalandan dedilər ki, guya ərizə düz yazılmayıb, sənədlər qaytarıldı. Bu adam məhkəməyə də təsir göstərir, bizim işimizə baxılmır. Səhmdarlar, baş mühasib işləmiş şəxslər apelyasiya şikayəti veriblər. Ona görə istəyirik ki, səsimiz cənab prezidentə çatsın. Bizim tək ümidimiz onadır".

Digər səhmdar Nadir Xıdırovun dediyinə görə, səhmdarlara nə torpaq, nə də əmlak verilib: “Mənim yoldaşım da səhmdardır. Bizim haqqımız ödənməyib. Sonuncu iclas ayın 5-də oldu, heç bir nəticə əldə edə bilmədik. İsmayıl Səfərov heç kəsi eşitmir, kimsə ona bata bilmir. Biz istəyirik ki, cənab prezident səsimizə səs versin. Kasıb camaatıq, qoy kömək eləsin, burda kasıb-kusublar işləsinlər.

Yaxşı, bizə iş verilmir, heç olmasa balalarımız işləsinlər. Mən zavodun qazanxanasında işləmişəm, oranın mazutu, tüstüsü ciyərlərimdədir. İndi mən kənarda qalmışam, kimlərsə burda kef çəkir".

N.Xıdırov bildirir ki, 1977-ci ildən zavodda can qoyub: “Budur mənim haqqım? İsmayıl Səfərov bizi yaxına buraxmır ki, sözümüzü deyək. Bu boyda zavodda qazanır, 10 ildir araq çəkir, sonra Rusiyaya satışa göndərir, amma səhmdarları günahkar çıxarır, deyir ki, üstümə gəlirlər".

Səhmdar Nadirşah Qafarov da narazılardan biridir. O, işə götürsələr, zavoda işləməyə getməyə hazırdır: “Fəhləyə gündə 10 manat verirlər, işləməyə razıyıq. Biz burda işsiz-gücsüz qalmışıq, gedib kənardan işçi gətirirlər. Bizim müraciətimiz prezidentə və Mehriban xanımadır. Bu gün hamı gözünü onlara dikib, çünki başqa səsimizi eşidən yoxdur. Dövlət rəhbərliyindən xahiş edirik ki, bizə köməklik olunsun. Bu qədər adam 2010-cu ildən mübarizə aparır. Amma bizə təzyiq göstərirlər, işimizə baxmırlar. Başçı prezidentin səlahiyyətli nümayəndəsidir, camaatla işləməlidir, sözümüzü dinləməlidir. Bu gün prezident xalqla görüşlər keçirir, məktubları əlbəəl alır, problemlərini həll edir. Biz də istəyirik ki, cənab İlham Əliyev Xudata gəlsin, biz səhmdarların şikayətlərini eşitsin, dadımıza çatsın".

Səhmdarlar deyirlər ki, zavod müdiri tərəfindən 58 hektarlıq yer 200 minə satılıb, bağçalar peşkəş olunub, özləri iş prosesindən kənarlaşdırılıb və yerli rəhbərlik onlara dəstək olmaq əvəzinə, İ.Səfərova qahmar çıxır. Sahibkarlar prezidentə üz tutaraq bu məsələyə xüsusi diqqət göstərməsini xahiş edirlər. \\musavat.com\\